Hak şehrinde kaybolmuşum,mülhak ım,Vedat' ım.
Niçin ben ağlarken sen susuyorsun?
Bunca vefâyı günâhına sarıp,
Bir kahr ile bin cefâ örüyorsun.
Gün gelir,tutar âhım biliyorsun.
.
Aldandın gönül kuşunu uçurup,
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta