Hergün şu hasretim sarınca seni,
Başını vuracak taşların olsun.
Baktığın aynada görünce beni,
Daima gözünden yaşların düşsün..
Güneşler doğmasın o dik başına
Gözyaşın karışsın ekmek aşına
Bütün uğraşların çıksın boşuna
Bedenini yakan volkanın olsun
Gönlündeki güller asla solmasın,
Bülbüller dalına gelip konmasın.
Ateşler düşsünde kanını yaksın,
Gönül sarayında yangın bitmesin..
Kaktüsler bürüsün,yatak yorganın
İliklerinde yaşa acı ile hüsranın
Güzelim yaşında,mutlu dünyanı,
Başına yıkacak bir delin olsun..
Dereler,ırmaklar içine aksın
Bütün bu gerçekler tenini yaksın
Yanlızlık seninde kapını çalsın
Makberin elinle sana kazdırsın.
Hep neşeyi ara,huzur bulama,
Mumyakta sen beni her'yerde ara.
Yağlı urganlarla kendini bağla,
Boynuna takacak ilmiğin olsun..
Der DURAK'ım artık çektiğim yeter
Gönül evim viran baykuşlar tüner
Bak şu hallarıma oldum bin beter
Bu hale bir anlam veremiyorum
Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ
Kayıt Tarihi : 3.5.2013 19:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!