Ahım Ölene Kadar Şiiri - Mehmet Zafer

Nereye gidersen git,
Yolun sonu bana varacak.
Kime gidersen git,
Aklın bende kalacak.
Bu aşkı bir inada verdiğine yanacaksın.
Boğazında düğümlenecek hıçkırıkların,
Başkalarına değiştiğini hatırlayacaksın.
Ahım peşini bırakmayacak,
Tebessüme hasret kalacaksın.
Vefasızlığın yakana yapışacak
Vicdanına hesap vereceksin.
Lokmalar boğazında tıkanacak,
Tabak,çanak ne varsa kıracaksın.
Hayalim aynalarda karşında olacak,
Gözyaşlarına boğulacaksın.
Yüreğin göğüs kafesine sığmayacak,
Anlatacak birini bulamayacaksın.
Dinlediğin şarkılar seni anlatacak,
Toprağa bastığına utanacaksın.
İzlediğin filmlerde şiirlerim okunacak,
Titreyecek dudakların,arafta kalacaksın.
Odan dar gelecek sana,ruhun daralacak,
Kimsesiz sokaklarda kaldırımları arşınlayacaksın.
Her köşede hayalim seni karşılayacak,
Kaçacak bir sığınak arayacaksın.
Yağmurlar gözyaşlarına karışacak,
Yaptıklarından utanacaksın.
Geriye dönecek yüzün olmayacak,
Haber alacak bir liman arayacaksın.
Hiç ummadığın bir gün bir gazete alacak,
Üçüncü sayfada haberimi okuyacaksın.
Helallik almaya vaktin olmayacak,
Mezartaşımda sabahlayacaksın.
Gözyaşların toprağımı sulayacak,
Bu ızdırapla bir ömür yaşayacaksın.
Ah’ım ölene kadar! ! !