Ahilik ve Ahievran Şiiri - Muhsin Durucan

AHİLİK VE AHİ EVRAN

Bilimin, kültürün önderi olan
Tanır araştıran Ahi Evran’ı
Gönül aydınlatıp iyilik yapan
Yardım düşünceli dünya insanı.

Ziyaret türbesi hep dolar, taşar
Uzaklarda değil gönülde yaşar
Öğüdünü tutan zorluğu aşar
Sevgi düşünceli dünya insanı.

Ahilik, esnafa kutsal okuldur
Çıraklık, kalfalık, ustalık yoldur
Bilgeden edinen bilgi doğrudur
Özgür düşünceli dünya insanı.

Esnaf kesimin rehberi olan
Ahilik kurumun kurup yaşatan
Bomboş dağarcığa hazine koyan
Bilgi düşünceli dünya insanı.

Piridir elbette ahi işinin
Dinlenir sohbeti ahi kişinin
Varılır tadına tüm söyleşinin
Olgun düşünceli dünya insanı.

Onun dünyasında kırgınlık olmaz
Hiçbir zaman onda dargınlık olmaz
Gül erken açsa da solgunluk olmaz
Olur, düşünceli dünya insanı.

Azıcık ilgiden mutluluk duyan
Çevresine sevgi sunarak yayan
Yağan yağmur gibi hep şakırdayan
Coşku düşünceli dünya insanı.

Öfkeden uzaklık huzura gider
İçten yaklaşımla hürmetin eder
Sevgiyle gülen yüz, her an affeder
Erdem düşünceli dünya insanı.

Kimler gelip geçti yalan dünyadan
Hacıbektaş, Yunus, yâr Ahi Evran
Eser bırakmışsa gönlünce insan
Yaşar düşünceli dünya insanı.

Gerekli okumak inceden ince
Ahi türbesini görüp girince
Dökülür şiire yeri gelince
Yazar düşünceli dünya insanı.

Kırşehir ahinin ünlü başkenti
Durucanca böyle yazıp özendi
Saygıyla sevgiyle yozluk silindi
Sabır düşünceli dünya insanı.