Ahilik Şiiri - Celaleddin Çınar

AHİLİK
Bu ocak mekteptir kendin bilene
Ahi Evran ders vermekle başladı
Poşu bağlar taç takarlar gelene
Bir mesleğe girmek ile başladı

Çarşıda pazarda işte beraber
Düğünde dernekte yasta beraber
Çırakla kalfayla usta beraber
Ahiliğe dernek ile başladı

Demirci demiri dövmeye dursun
Terziler ipeği sevmeye dursun
Sepetçi dalları eğmeye dursun
Ham dalları germek ile başladı

Bir sıkıntı olunca ara bulunur
İş kurana acilen para bulunur
Karanlık gecede çıra bulunur
İmkanları sermek ile başladı

Bilgi ile tecrübe bu işin özü
Bu ocak hep yansın sönmesin közü
lmik ilmik her yerde nakkaşın izi
Bu nakışı örmek ile başladı

Yanlışı doğruyu bilmeli insan
Geçmişi hıfzından silmeli insan
Kızmaktansa bazen gülmeli insan
Güzelligi görmek ile başladı

Tarlada tohumlar olgunlaşınca
Poyrazda başaklar dolgunlaşınca
Zamanla sararıp solgunlaşınca
Ekinleri dermek ile başladı

Nefis ile savaş vardır kökende
Allah'a kul olup boyun bükende
Ağlayıp gözlerden yaşın dökende
Ahiliğe ermek ile başladı.