Âhı Var Bizde Şiiri - Ali Urgan

Mâneviyyat gitti, bitti emânet,
Ecdâdın sesidir, vâhı var bizde.
Unutup maziyi ettik ihanet,
Şehidin, gazinin âhı var bizde.

Ey vatanım, yurdum bana limansın,
Namusum, şerefim bende İmansın,
Kıblemde seccâdem, nûrlu anamsın,
Mübârek yurdumun âhı var bizde.

Hainin, hırsızın aşıp seline,
Gözümü oyanın düşüp diline,
Düştük kahpelerin hepten eline,
Atamın, soyumun âhı var bizde.

Gözüme bakarak nefret kusanın,
Askere, polise kurşun sıkanın,
Farkındayız buna çanak tutanın,
Yedi ceddimizin âhı var bizde.

Başımız belâ da azgın yobazla,
Ayaklar baş oldu töre marâba,
Bir beynamaz gibi kaldık arada,
Din ile İmân'ın, âhı var bizde.

Türklüğü yurdunda garip yaşatıp,
Dört elden vatanı sarıp kuşatıp,
Kin kusuyor alçak zehiri katıp,
Cehâletin bile âhı var bizde.

Can nefesten kopup yırtılır perde,
Mübârek bil yurdu doğduğun yerde.
Hâni kut almıştık, mefkûren nerde?
Emânet bu cânın âhı var bizde.

Bırak, virân olsun obalar, yazım,
Emânetim kalsın şu kırık sazım.
Duyulsun sonsuza dertli avâzım,
Teller, perdelerin âhı var bizde.