Ahi Sofrası Şiiri - Dursun Özden 3

ahi sofrası

aşk yolculuğu bu, turnalar zamanı, çığlık çığlığa
çağ atlayan, iri göçmen kuşlar, ha bire bağırıyor

sinirli, sihirli, sırlı aynada kendini arayan, o yolcu
beyaz oyalı mendille, kanayan türküsünü sarıyor

el orakta-koyakta bereketli bağ-yamaçta ulu dağ
ufukta, aydınlık çağ; bu yarış, barış, bizi çağırıyor

yürü bire erenler, yürü! o kör karanlıkta beklemek
bize yakışmaz, hadi canlar! seherde gün ağarıyor

yitik zaman ışığında, tan çiçeği, taç yaprağını öpen
gönül evi sevdalı, sardunya alı, ilk salı, bizi uyarıyor

ahi ocağı-yükü sevi alı zembil-can sofrasını evin bil
şu aç-açık-aşka muhtaç-yitik erenler, kendini arıyor

sevgisini sebil eyleyen pirdaş, yoldaş, yoksul yunus
ey zalim! haramı kus, suskun-kör insanoğlu-sen sus

dursun özden