Kemânkeş kaşuñ atdukca bu câna tîr-i müjgânı
Hasedden duşmanuñ cânâ kurur cismindeki cânı
Nifâk édüp göz édermiş tapuña seg rakîb ammâ
Sakın iğvâsına uyma begüm kör eyle şeytânı
Kadeh nûş eyleyüp yâra durup ikrâm-ı tâm étdüm
Dédi bi ’llâh buyur hânum ki sohbetdür Süleymânî
Ruh-ı zîbâya meyl étmez dédiler zâhidi ammâ
Meger bir zerrece yokdur anuñ gögsinde îmânı
Cemâl-i ‘âlem-ârâsın temâşâ éderek yâruñ
Düşürdi nâ-gehân ÂHÎ kemend-i zülfine cânı
Kayıt Tarihi : 11.5.2016 16:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!