Âhî Dîvânı 120 Şiiri - Ahi

Sanemâ görmeyeli gûşe-i dükkânda seni
Étdi gözüm yaşı şermende ‘akîk-i Yemenî

Eyledi cevr ü cefâ tîrine göñlümi nişân
Vây ne hôş bilür imiş işbu göñülden geçeni

Dil-i Mecnûn ferah u hurrem olursa n’ola ger
Leylî’nüñ atınuñ eski çulıdur pîreheni

Veh ki cellâd-ı ğam u hasret ü zülfüñle boyuñ
Beni dâra éledür boynuma dakup reseni

ÂHÎ bir şûh-ı cefâkâra göñül düşdi yine
N’édeyin n’eyleyeyin vây beni vü vây beni