Âhî Dîvânı 111 Şiiri - Ahi

Kan’ ol ruhsâr-ı dil-ber gibi lâle
Néce al ola kim yete bu ala

Çü mir’âta baka ol âfitâbum
Olur ruhsârı meh âyîne hâle

Lebüñde dürr-i dendânın gören dér
Dizilmiş gûyiyâ la‘l üzre jâle

Eyü vardı seni mey tutdı sâkî
Niçün tolandurur perrüñ piyâle

İgende sokma çeşmüme rakîbi
Kapuma karşu yapmağıl havâle

Bulalı zerrece pertev o günden
Külâhum perri ta‘n éder hilâle

Gözüm nûş édicek hûn-ı cigerden
Lebüñüñ ‘aksidür aña piyâle

Miyânuñla dehânuñ fikri ‘aklum
Komaz bir lahza ğayrı kîl ü kâle