N’ola kûyuñda itüñ lutf ile bir kerrelige
Dése yapuşup etegüme bizüm gölgelige
Ger güzer eyler ise sîneme tîr-i ğam-ı dôst
Sîne lutfından anuñ muhkem utanup elike
Câna cevr édeli âh éderem sabr édemem
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta