N’ola kûyuñda itüñ lutf ile bir kerrelige
Dése yapuşup etegüme bizüm gölgelige
Ger güzer eyler ise sîneme tîr-i ğam-ı dôst
Sîne lutfından anuñ muhkem utanup elike
Câna cevr édeli âh éderem sabr édemem
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta