N’ola kûyuñda itüñ lutf ile bir kerrelige
Dése yapuşup etegüme bizüm gölgelige
Ger güzer eyler ise sîneme tîr-i ğam-ı dôst
Sîne lutfından anuñ muhkem utanup elike
Câna cevr édeli âh éderem sabr édemem
Néce sabr eyleyeyin irdi bıçağ uş elige
Ruhlaruñ ay u güni kodı beni tıkdı eve
Yine bî-çâreleri sokdı delükden delüge
ÂHÎ’nüñ eylemesün kimsene beytin tashîh
Beyt kim mermer ile yapıla yér yok helike
Kayıt Tarihi : 11.5.2016 15:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!