Ahhhh baba. Şiiri - Sevgi Tapıkara

Ben ne mi olacağım baba..
Sana uzun ya da kısa anlayacağın ya da anlayamayacağın bir cevap vermek istiyorum.
Küçüklüğüm doğumumdan beri olan yıllarım yaşamış olduğum ama dokunamadığım boş bomboş sayfa dediklerim.. işte sanki onlar.. şimdi doğmuşum diyorum oysa ve
ağlamışımdır sevmişlerdir oyuncağım olmuştur diyorum.. yaşıyorum şuan evet yaşıyorum dokunuyorum şuan tuşlara farkındayım ..
Hissetmeme mutluyum.. baba bakıyorum da insanlar çok geç yaşadığını hissediyormuş
amacıyla beraber var oluyor amacıyla beraber gerçek tebessümü tadıp gerçek üzüntüye ad verip anlamlanıyormuş hayat denilen şey..
Baba sen hissettin mi yaşadığını.. yoksa ölümü hala unutur musun
kızma bana sözlerimden dolayı ben seni kızdırdığımda en çok üzülen çocuğunum ..
biliyorum beni tanımıyorsun evet bundan dolayı üzülüyorum ama alıştım..
hayat alıştırıyor aslında ve bu kötü sayılmamalı aksine ben kendimce nimet sayarım şükür sayarım. Alıştım üzüle üzüle gerçek üzülmem gerekeni buldum
sonra alıştım sevmeye seve seve gerçek sevmem gerekeni buldum ..
aliştım yalnızlığa ve ben aslında davet ediliyormuşum ve buldum davet edeni ,beni kul olmaya davet edeni buldum..!
bundanmış yalnızlığım ve ben buna
bütün yalnızlıklarıma yalnızca şükrederim..
ben..
alışa alışa kendimi bulacağım baba !
kesin bir yerdeyim bir köşede saklıyım bir şiir de belki.. bir söz de bir avuç ta belki
ama yakındır
dünya kısadır.. her şey den kısa bir dakikadan bile baba …
baba ben ne mi olacağım .. ben insan olarak yaratılan ama yaradanımı unutan istemediği hatalara batıp çıkan biri ..
ben ne olmalıyım sahi baba .. doktor mu mühendis mi..
ahhh baba.
kün diyen bildi baba !
söyledi çoktan baba.. !
kün diyeni dinle olduranı dinle ..
şşşt…

iyi dinle!
ben en güzeli yok olayım…
baba…