Ahhh Canımın Canı Şiiri - İbrahim Halil ...

Ahhh canımın canı!
Sen duygularımın şahikası,
Özümün özünde tüten,
Görünmeyen buharısın!
Güzelliğin ve nadideliğin,
Fevkaledenin de fevkinde,
Bilmem farkında mısın?

Ahhh canımın canı!
Sen en aydınlık dünlerim,
İçinde bulunduğum en mutlu anlarımsın!
Güneşin nüfuz edemediği,
Asırlık veyva ağacının serin gölgesi,
Bereket misali en taze dalları,
Yönünü şaşırmış bir sevdalının naçarlığı,
Bir sevgilinin özlem ve vuslatı mısın?

Ahhh canımın canı!
Sen aslanların yatağına tilkilerin bağdaş kurup Keyif çattığında,
Aslanın en acınak en yaman halisin!
Sevenin sevdiğine kavuşmasını engelleyen,
Başı dumanlı karlı dağların doruğundaki,
Sevda sancağının özgürce dalgalanmasını,
Gerçekleştiren en asil rüzgarın esintisi misin?

Ahhh canımın canı!
Kanı asil insanların duygusallığında,
Tedricen dökülen göz yaşlarının manidarlığısın.
Sen sevda meclislerinde anlatamadığım,
Veya anlatırken kekeme olduğum,
Vede hiç kimsenin tasavvur edemediği, en yakıcı aşk sözlerisin.
Firakların vuslatlarla yer değiştirdiği,
Zaman ve mekanların önem ve hafsallarda yeredişi misin?

Ahhh canımın canı!
Sen bir ressamın güneşin batımındaki kızıllığı, resmedişindeki fırçanın görevini harfiyen yapması,
Ve o resmin sevda müzayedelerinde en yüksek meblağla,
Satılmasındaki heyacan ve şaşkınlığısın.
Kulaktan kulağa yayılan fısıltıların merakındaki telaşı,
Ve müzayede salonunun en vakarlı ve en şık bir sevdalının,
Güzelliği ve endamlılığı mısın?
19/Ekim/2009