Ahh Yalnızlık Şiiri - Bedir Kuş

Ahh! Yalnızlık; oldun çekilmez çile
Çalış-didin, uğraş ve hepsi nafile
Acı-tatlı hatıralar bir bir gelse dile
Neler yaşadığımı herkes bilecek
Kördüğüm oldu yalnızlık mes’elem
Nasıl çözülür onu da bilemem
Alınyazım bu, benim bitmeyen çilem
Ahh Dünya ! Sana değer veren de suç..
Gecemi gündüzüme kattım
Seninle kalkıp seninle yattım
Bütün dertlerimi bir kenara attım
Sana öylesine değer verdim ki
Hiç ölmeyecekmişim sandım
Sen ne vefasız bir mekansın
Sonra üç arşın yere mahkum ettin beni.

Dört duvar arasında gece ve gündüz
Geçer mi zaman?
En muhteşem saraylar bile
Oluyor insana zindan.
Gün doğmuyor üstüme
Karanlıklar alemini tuttum yaslı mekan.
İçimde bitip tükenmeyen bir savaş
Sanki hayat memat meselesi
Takatim tükeniyor yavaş yavaş
Beyaz bayrak çektim göndere
Artık bu savaşta yoruldum arkadaş.

Pes etsem de bırakmıyor yakamı
Bu ne biçim illetli bir bela ki,
Hayrı unuttum ne zamandan beri
Üzerime tebelleş olan şerrin
Def etmeninin duasına çıktım.
Direnemedim dertlerime
Dertlerimin dermansızlığını
Takatimin tükenmişliğini
Kuvvetimin kifayetsizliğini
Ve çaresizliğimin pür melalini
Kuvvet ve kudret sahibine ilettim.

Nice bayramlar geldi geçti,
Hatırlanmak mı ne mümkün?
Eş-dost, evladı bekler gözüm
“Yollar geçit vermiyor mu acaba?”
Hıçkırıklarla boğuldu sözüm
Derin düşüncelere dalıyorum
Damla damla süzülen damlalar
Yüreğimdeki ateşe adeta benzin.
Fırtınalar kopuyor beynimde
Aman Allah’ım sanki kıyamet tufanı
Hayat ne garip cilvelere gebe
Belli ki kaderimin kederli oyunu.
10.07.2018