Ahh... Sen Geçince Şiiri - Murat Işık

Sen geçince,
Mevsim değişirdi bizim sokakta
Bahar eserdi boydan boya
Camlarda perdeler titreşirdi,
Haset bakışlar sende kesişirdi.

Sen geçince,
Ayaklar altında ezilirdi balkonlar.
Teraslara sığmazdı yeni yetmeler
Körebeler saymayı unutuverirdi
Çocukların hepsi birden sobelenirdi

Sen geçince,
Yürürdü ardından bulutlar
Maviye dönerdi tüm umutlar.
Dünya durur, güneş dönerdi.
Kahve pişiren ocak pır pır sönerdi.

Sen geçince,
Düşeşe dönerdi tavlada zarlar.
Gözleri görür olurdu birden ihtiyarlar
Masada taşlar senin şansına çekilirdi
Iskartaya küçük bir heykelin dikilirdi

Se geçince
İçinden seslenirdi seyyar satıcılar.
Ne sattığını unuturdu işportacılar
İhtiyar eskicini dili dolaşırdı
Sokak çocukarı edepsizce şakalaşırdı.

Sen geçince,
Nakış iğnesini parmağına saplardı kızlar
Ezberini unuturdu birden hafızlar
Şapkalar düşer keller görünürdü
Arkasına bakarak giden yerlerde sürünürdü

Sen geçince,
Uzun bir es verirdi barlarda sazlar.
Tövbeyi unuturdu o an yobazlar.
Allah korkusu hemen uçup giderdi.
Kalpler susar gözler hayasızca zikrederdi

Sen geçince,
Gece olmadan parlardı yıldızlar.
Buhara dönerdi rakıda buzlar.
Efkar basar, şişe tazelenirdi
Koro halinde 'buna içilmezmi' denirdi.

Sen geçince
Mevsimler geçerdi peşin sıra
İklim hemen çalardı bahara.
Bilinmezdi ülkemde bu iklim.
Yazılmamıştı henüz bu coğrafyalara.

Sen geçince,
İçim geçer,
Ruhum göçerdi hayal diyarlara.