Ahh insan...
Kendi icadına köle olmayı nasılda başarmışsın.
Güneşin doğuşunu, batışını yakalayamadan ömrün geçiyor.
Doğadan bir habersin.
Evlatlarımıza daha iyi bir gelecek için bu kadar çok çalışıyoruz bahanesi ile bezenmiş ebeveynler kuşatmış dört yanımızı..
Onların nasıl büyüdüğünü kaçırıyorsun!!!
Kitap kokusunu duymadan, bir canlıyı okşamadan, en önemlisi ruhunu nasıl besleyeceğini bilmeyen robotlaşmış mekanik insanlar dolaşıyor yer kürenin üzerinde.
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta