Trabzon'un of ilçesinin Köyünde dünyaya gelen Ayşe hanım,Süleyman bey,ile evlendik sonra İstanbul'a yerleşir eski günleri eski dostlukları İstanbul'da bulamayan Ayşe hanım,Köyüne dönmek ister. Eşi istemediği için köyüne dönemeyen Ayşe hanımın Ozan,Ve Sezer,İsminde oğlu vardır.aynı apartmanda yaşadığı komşuları Nermin hanım, eşi Ahmet bey,Canan, ve Candan,isimli 2 kızı ile yaşar.Nalan hanım,eşi Semih bey,Buse,ve Ozan, isimli 2 çocuğuyla aynı apartmanda yaşar.Ayşe hanım,apartmanda karşılaştığı Nermin hanım, ile dertleşir
Ayşe hanım:Ah Nermin hanumcuğum o kadar söyledim bizim hamsi kafalıya köye dönelim diye ama kafası basmayi şeytanın biri diyor boşa gitsun para verupta almaduk da
Nermin hanım:Ne oldu sabah sabah sinirlisin?
Ayşe hanım:Köyümü özleyirum.
Nermin hanım:Ayşe hanım, senin yetişkin çocukların var çocuklar okuyor köyde yapamazlar
Ayşe hanım: Çocuklar yurtta kalır sıkıntı olmaz ama Süleyman, gitmek istemiyor.Ah Nermin Hanumcuğum memleketteki eski günleri o kadar özleyirum ki anlatamam.
Nermin hanım:Ayşe hanım,beni her gördüğünde anlatıyorsun birde anlatamam diyorsun.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
