Ahh! Benim Yetim Kalbim! Şiiri - Döndü D ...

AHH! BENİM YETİM KALBİM...
Ve ben!
Gökyüzünün gri bulutlarla kuşanmış tarafıyım,
Ve ben!
Göğsünde kuş sürüleri barındıran gölge bir vatanım.
Ve ben!
Dünlerine kırgın, yarınını dört gözle bekleyen bir amayım.

Ahh! benim karanlığın içinde ışığa tutunmaya çalışan yanım.
Ahh! benim belki diye diye yılları takatsiz yatan yabanım,
Ahh benim kanı çekilmiş solmuş umutlarım.
Bıkmadın mı kuruyan dallarını yeşile boyamaktan.
Bıkmadın mı geceyle gündüzü acıyla birbirine ulamaktan.
Ahh! benim yetim kalbim!
Kimseler bilmeden göçeceksin,
Sevmek sevilmek neydi diye diye.
Kimseler çözemeden gönül düğümlerini,
Veda edeceksin hayalle gerçek arasında ki istikametsiz nöbetlerine.
Ahh! benim yaralı kalbim!
Bak yine biz demler sofrasında hicranımızla başbaşayız,
Bak yine biz sabahı göz kırpmadan selamlamaya hazır ve nazırız....
Döndü Dülger