Otobüste usulca yanıma oturan
Hacı amcanın kokusuydu
Seni bana hatırlatan
O taze abdestli sakallara
Özenle sürülen
Hacı misiydi en güzelinden
Uzaklığın adına gurbet dendi deneli
Kokusuna bile hasret kalıyormuş insan.
Hani o çocuk aklımızla
Özlemenin tarifini yapardık ya
İki el kocamaaaaan açılır yana
İşte bu kadaaaaar
Söylemek yeterlimi
Bende özledim, bende özledim o kadaaar
Annemin maşıngadan sıcacık çıkarttığı
Sofrada senin dilimlediğin ekmeklerimiz
Bu zamanda hazır dilimli alıyoruz fırından
Perşembeyi cumaya bağlayan gecenin
Cuma akşamı olduğunu,
Yüzümüze sürdüğümüz aminlerle öğretenim
İsmin şimdi dualarıma karışan
Yaşlanıyor muyum ne?
Eskileri sıkça anımsar
İçlenip anlatır olmuşum her yerde
Hani bir hacı dedemiz vardı mahallede
Doksan beş yaşında,
Budama zamanı çıkardı kavak ağacına
Hele komşu Habibe ninemiz vardı
İki gözlük üst üste takar
Yırtık sökük ne varsa yamardı
Kalkıp o günlere yenisi eklesem
Yama tutar mı hatıralar
Anıları harmanlıyorum bugün
Aklımdan geçenleri yazsam
Satırlar almayacak
Düşünüyorum da
Ben mi çok akıllıydım
Yok, yok
Sendin çok iyi anlatan
Ağzını bıçak açmadan
Bakışlardı istenileni sıralayan
ahhh babam
öyle bir iki satıra seni nasıl sığdırsam
...türkmenkızı...
Kayıt Tarihi : 27.6.2018 12:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!