Her ne çektiysem efendiliğimden çektim ben.
Yüzümün yumuşaklığından,
İyi niyetli, dürüst olduğumdan çektim.
Yıllarca bütün insanları sırtladım,
'En Büyük! ..' tüm ben, ' Bir Numara! ..' ydım.
Ama! .. Hiç örnek olmadım ben...
Canı yanan eşek, atı geçermiş derler,
Ne zaman ki canım yandı, Anladım...
Yıllarca sırtladığım insanları bir gün indirince anladım.
Meğerse ne kadar kötüymüşüm ben.
Ne kadar tembel, ne kadar art niyetliymişim.
Ne kadar eşşekmişim, Anladım...
Ben sevgiyi hak etmeyenleri sevmiş,
İnsanlığı bilmeyenlere değer vermişim.
Demek o kadar aptal, o kadar Eşşekmişim...
Halis AKDAĞ
Oz-An
Kayıt Tarihi : 12.9.2007 10:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (5)