Liyakat ve sadakat
Beden değil sakatat
Bana sensin mükafat
Mülahazam safahat
Yaren oldu ihtiyat
Zaman zaman sarfiyyat
Vücüdümda harfiyat
Aynıyye-i aberat
Dolmu taşmış bir abad
Inadın da bir sebat
Uyandım da bir sabah
Kaybolmuş tüm cemaat.
Aklım fikrim secaat
Gönlümüzde semahat
Terkeylemiş şuaat
Mahrekimiz adem-i abad
Yalan zeval Inşirah
Sürur elem tek kalan
Habersizce tek yağan
Fevkimize ahger-i suzan.
Liyakat: Hüner, layık olmak
Mülahaza: Tefekkür düşünce
Ayniyye:Göz hastılığı
Aberat:Göz yaşları
Abad: Sonsuzluk
Secaat: Kuş sesleri
Semahat: Cömertlik, iyilik
Şuaat: ışık, parıltı, nur
Mahrek: Bir şeyin yandığı yer
Adem-i abad: Sonsuzluk, yokluk
Zeval: sona ermek, sonun başlangıcı
İnşirah: sönmek, yanarak sönmek
Fevk:Üst, yüksek
Ahger-i Suzan:Yakıcı Kor
Kayıt Tarihi : 2.3.2004 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir ahger-i suzan/
vurdukça turnikeyi/
aberat gözlerinden akan/
yarı final kapısında/
sen bir tokmaksın/
ben kapıdan geçerken/
sen kaderine yanacaksın/
Bol şanslar mirim... :))
TÜM YORUMLAR (2)