Aheste Aheste Şiiri - Ahmet Kara 4

Cennetten kovulmuş bir melek gibi kanatsız,
Gezerim sessiz karanlığımın kıyısında.
Bütün duraklarda sen vardın gitmem imkansız,
Gölgelerle gezerdim umutlarım bir perde.

Dalgalı denizlerde gemiler yüzdürürken,
Günahlarla sallanır şimdi bu gemilerin,
Bil ki günahı bana bu kara gecelerin,
Sana acı veren çeker aheste aheste.

Ben seninle ağladım sen benimle kaç defa,
Söyle bana ne kadar sürersin bur da sefa,
Kimin günahını aldın da çekersin cefa,
Bitmez acılarda geçer aheste aheste.

Çocukluğun geçmiş acıların denizinde
Sözler anlaşılmıyor belki derin yürekte,
Güler mi yüzün bir daha düşün bu alemde,
İçime dert dolar geçer aheste aheste.

Bir yangın yeri yakılmış yıkılmış içimde,
Alameti farikası meçhul bu gidişle,
Sancılarım var doğacaktır belki Güneş'le,
Sende bulacaksın ışık aheste aheste,

Umutlarıma gölgedir geceler gündüze,
Dalarsa gözlerin ağlama bu kederine,
Burada ağlamak sızlamakla geçmez cefa
Bir gün sende güleceksin aheste aheste.

Korkma gülüm korkma bir ışık vardır mutlaka,
Allah her zaman bilki mazlumların yanında.
Bir ışık görünür ummadığın zamanlarda,
Sevgi çiçek açar büyür aheste aheste.