Ahenksiz Sorular Şiiri - Çizgili Mavi

Bilir misin, Hasret nedir?
Gözlerini kapatıp vuslatını görmek hayallerinin,
Gözünü açtığında uzaklara dalıp gitmek…
Ufuk çizgisinin yerle göğü birbirinden ayırdığı uzaklara!
Ne kadar yürürsen yürü ulaşamayacağın bir sırra,
Kavuşamayacağını bile bile yürümektir hasret!

Bilir misin, Vuslat nedir?
İstememektir vuslat, beklememektir…
Hasreti vuslattan öte kutsal görmek vuslatının ta kendisidir!
Derinde kopan fırtınalarının inadına yüzüne çöken sahtekar gülüşlerin,
Seni artık ağlatmamasıdır Vuslat…
“Engel değil çaresizlik” kabullenişini haykırabildiğin andır,
Vuslat, “Olsun” deyip yarım kaldığın candır!

Bilir misin, Ateş nedir?
Bir an olsun sönmeyen yangınlarda seni yangından koruyandır ateş,
Yangının kendisiyken ateş, sana yanma zırh olandır.
Gözlerinde gördüğün yangındır, sönmek için gözyaşına muhtaç olandır…
Ağladığın, bitmek tükenmek bilmez gecelerde sabaha varmaktır ateş.
Ateş ölmemektir, yanmamaktır, hiç sönmemektir, söndükçe yanmaktır.

Bilir misin, Yangın nedir?
Temmuz ortasında üşümektir,
Turuncu gecelerde kar altında erimektir “olsun” ateşiyle!
Gökkuşağından tüm renkleri kovup, yalnızca gözlerinin rengini bırakmaktır yangın!
Gözlerinin cennet rengini cehennemin dibinde de yansan unutmamaktır yangın!
Gecenin karanlığı seni korkutmuyorsa artık, gök; gündüz bile ay ışığıyla aydınlanıyorsa,
Yangın, üşüdüğün gecelerde gelip seni sarandır!

Bilir misin, Aşk nedir?
Hasret çekmektir, vuslata ermektir aynı anda…
Çektiğin hasretle aynı oranda kavuşmaktır Cennet gözlere…
Gülmektir olup biten her şeye,
ve ağlamak, ve susmak, ve konuşmaktır!
Sussa da dinlemek, duymaktır aşk, susulanı da duymaktır!
Turuncu gecelerde başını avuçlarının arasına alıp yere bakmaktır…
Gözünü bir an açmadan, gökkuşağında Sevdanı görmektir aşk,
Aşk iki harfi birbirinden ayırırken, paylaşmaktır aynı oranda…

Bilir misin, Sevda nedir?
Sevda bir şiirdir, estetiğin kafiyeye muhtaç olmadığını anladığın mısradır!
Soru işaretsiz soru sorular sormaktır,
“Nerdesin” diye sorup, sönmeyecek yangınlarda ateş olmaktır sevda.
Zifir karanlık dehlizlerde bir ay ışığı ararken aydınlanmak için,
Bir mum ışığının duvara vuran yansımasında, gölgelerde kavuşmaktır sevda.
Yürümektir… Uçsuz bucaksız hayaller deryasında…
buzdan ve ateşten yapılmış, kırık dökük bir kayıkla yol almaktır.
Hırçın dalgalarla baş edebilmektir. Alabora olsan da kıyıya varabilmektir sevda…
Vuslat diye bir yerin, başka bir evrende var olduğuna inanmaktır.
Sevda inanmaktır…
Karanlık şafaklarda son sigaranın son nefesini çekip,
Nefesini yanında hissetmektir. Yanında olduğunu bilmek, yanında olmaktır…
Yıldızlardan bir kolye yapıp, boynuna takmaktır savda,
Minnettar olmaktır!
Hayal yorganına sımsıkı sarılıp, sabah etmektir.
Pencerenden içeri süzülen günün ilk ışığında kavuştuğun yangına,
Seni yakan ateşe, seni yakmayan ateşe minnettar olmaktır Sevda!
Çalakalem yazdığın şiirlerde isyan ettiğin dar vakitlere,
Minnettar olmaktır... Aynı anda, aynı oranda...
Sevda tezattır, yanarken buz tutmak...
Yaşarken ölmektir, öldükçe dirilmektir dar vakitlerde!
Susarak haykırmaktır, ağlayarak gülmek...
Vuslat rüyası görmek umuduyla daldığın uykularda, hasret kabuslarıyla uyanmaktır en olmadık saatte.
terleyerek, titreyerek, ağlayarak uyandığında; hasretin vuslattan güzel olduğunu anlayıp,
Kendini teselli ettiğin derin hıçkırıktır Sevda!
Sevda bir güz hüznü gibi sararıp düşen akşamların inadına,
Her sabah içinde doğan bir ilk bahar yeşilidir...
Tezattır sevda!
Olmazların içinde olurlar aradığın,
imkansızlık ateşiyle yanıp mümkün olmak için kor olduğun zor zamanlarda...
Kıymetini anlamaktır dar vakitlerin...
Minnettar olmaktır.