Ahenksiz Şiir (canım şehir Hatay'a)

Deprem/ müstakil acılar…
şubatı şehirlerce severdik
hala sevenlerimiz var
korkanlarımız/ sevmeyenlerimiz…
Deprem/ üst üste, yan yana ve müstakil acılarımız var.
Yıkıldık/ yığıldık
beyaz çadırları atıp orta yere gittiler,
ah bir bitmediler,
gitmediler 20 küsür yıl oldu
Deprem/ müstakil ev arzularımız ve müstakil acılarımız oldu
müstakil ev arzularımız gerçek olmadı
bazılarımızın konteynırları oldu
ışığımız kayboldu
kayboldu bazılarımız enkaz altında nefesi ile birlikte…
Deprem/ müstakil acılarımızdan utandık
topyekün gayretlermiz oldu
topyekün sandıklara koştuk
ah bir bitmediler,
gitmediler 20 küsür yıl oldu

Manisa’da kara göçük altında 300 canı terketmiştik/ arsızca, hayasızca katilleri
tahliye etmiştik
Manisa’da kara göçük altında terkettiğimiz 300 can/ Zola’nın Germinal’inde
Germinal’de mahalle barında
bar taburelerinden kalkıp geldiler
gri göçük altından 300 lerce canı çekip aldılar
Biz terketmiştik/ madenciler depremzedeleri terketmediler
(depremzedeler, madenzedeler yaratır, her ikisini de siyasetseverler…
sayımız her afette 2 den fazladır)
Deprem/ müstakil acılarımız oldu
müstakil arzularımız vardı
müstakil evlerimiz hayal oldu
ah bir bitmediler,
gitmediler 20 küsür yıl oldu
(12.10.2023 Zafer AYDAŞ)