sevişmiyorum artık sözcüklerle
raks etmiyoruz
oynaşmıyor elleşmiyoruz
çıtır çıtır yiyorum onları!
heyelan yapmasınlar ruhuma yeter
sarsmasınlar beni depremlerle
bıktım enkaz devşirmekten
yere düştü dillenmeyesi diller
güz yağmuruna kilitlendi gözlerim
vadimi arıyor verimli bir nehirde
sızılarım şimşeklerim çelik yüreğim
tahtın musalla taşı olacak ey yorgun ölümlü!
mor dikenler büyütüyorum erbainde
içimde ıssız bir ayna yürüyor
ilahi sırları bana emanet
derinime gizledim ağrıları, gömdüm dünü yarını
kararıyor ışıklar iniyor perde
ruhun ezeli mahzeninde artakalan ne varsa tortu adına
aslına rücu ediyor
sineye kazıyarak dizeleri gömüyorum imgeyi şiirin kalbine
göktaşı saçılıyor boşluğa
terk ediyorum tırısı rahvanı
nağmelerin ahenk tahtasında dörtnala ahenge dönüyorum!
(11 Eylül 2003)
(Bu şiiri buraya getiren, Derin Öger’in dinmeyen bitmeyen çabalarıdır. Derin’e en derin sevgilerimle…)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 11.9.2003 12:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
artakalan ne varsa tortu adına
aslına rücu ediyor
sineye kazıyarak dizeleri
gömüyorum imgeyi
şiirin kalbine .......... Ruh bedenden cikmadikca kara kazan isinmaz, tenesir kurulmaz.....
(bu şiiri okuduktan sonra sessizlik yakışır sadece sessizlik....) tebrikler
yusuf sans
TÜM YORUMLAR (14)