Bir gün Resulullah: “Ey Veysel! ” dese.
“Vakit tamam, huzuruma gel! ” dese.
Kalan ömrümü veririm o sese.
Kulağım senelerdir o sestedir.
Ömrüm bu bekleyişle geçecektir.
Ravzayı Mutahharada Gül tektir;
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta