Ahde vefa Şiiri - Meryem Keskin

Merhaba bey baba, nasılsın?
Şöyle, otursam yanına benden rahatsız,
Olur musun?

Bakma öyle yüzüme tuhaf tuhaf bey baba.
Anla işte halimden kafam kıyak,
Gönlüm hasta, bense virane işte.

Hop hop, nereye bey baba?
Otur hele, otur bir dinle.
Sarhoş bu, ne dediği belli değil deme.
Ben bir vefasızın aşkıyla medet dedim,
Sarıldım bu kadehe.
Onu tanıdığım günden sonra,
Hep şükretmiştim Rabbime...

Geceleri, daha çok sever oldum, nedense.
Kokusu burnumda, nefesi nefesimde.
Of....bey baba of.
Hele bir de, sabahları uyanmak var ya,
Yâr dilinden dökülen, nağmeler le.
Ne güzel günlerdi o günler,
Vay be....ne güzel.

Bir rüzgar gibi geçti hayatımdan,
Ahde vefa bilmeyen, o sevgili.
Eski bir kemanın,
Silik nağmeleri de, bıraktı beni.
Şimdi, dinlediğim şarkıların sözlerinde arıyorum, Kaybettiğim o sevgiliyi.
Bazen hüzünlü, bazen neşeli....

Cengiz baba diyor ya hani, esirin oldum,
Senin diye.
Bende diyorum köle, ne fark eder bey baba,
İkisi de, yâr buyruğuna amade işte...

Neyse, hava kararıyor, bana müsade.
Gerçi: hani yolumu bekleyen de yok ya,
Pencerede.
Yani senin anlayacağın, gideceğim yer,
Şurası işte, köşedeki meyhane...

Hakkını helal et baba, belki görüşürüz yine.
Ben her gün batımı burdayım,
Onu ilk, burda görmüştüm, bu sahilde...

Bak duyuyor musun, leylak kokusu geliyor yine.
Rüzgarın eşliğinde, yârin kokusu geliyor.

Belki bir gün, rast gelirim umuduyla,
Ben her gün batımı, burdayım işte,
Bu sahilde.
Eyvallah bey baba, eyvallah....

...... Meryem Keskin.....
.......01.05.2023........