“Yıldızları topladım gözbebeklerinden
Saçlarının her bir teli ipekten
Öksüz bir çocuğum senden ayrıyken.
Sensiz geçen günlerimi yok saydım
O yüzden bak büyümedim meleğim
Günleri say, yakında döneceğim.”
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Keyifle, zevkle yudum yudum okudum dizelerinizi.
Fondaki müzik de eksilmedi kulağımdan; güzel bir şiirdi, kutlarım.
mükemmelliği işlemişsiniz paylaşıma
kutlarım dost çok başarılı
tam puanla
selamlar
BE DEĞERLİ GÖNÜL DAMLALARINIZI TEBRİKLERİMLE VE TAM PUNALA KUTLUYORUM. GÖNÜL PINARINIZ DAİMA AÇIK OLSUN.SELAM VE DUA İLE EFENDİM.
içerik olarak güzel bir konu yakalanmış. teknik olarak akıcı, okunuşu kulağa hoş geliyor. Tebrikler bu güzel çalışma için. Reşat Karabağ
yuregıne saglık üstad saygılarımla
Tek kelimeyle HARİKA şiirinizi zevkle okudum. Can-ı gönülden tam puan ile tebrikler ve listemde. Yüreğiniz dert görmesin, kaleminizden mürekkep eksilmesin Naime Hanım!
Kuş sesleri geliyordu arka bahçeden,
Mevsim bahar mıydı ne?
Oysa yüreğinde zemheri ayazı
Yıllardır dindiremediği bir sızı.
Eğer mevsim baharsa
Neydi bu zamansız yaprak dökümünün hızı?
Ah anladım; onlar, umut ağacının yaprakları
alkışlıyorum şiirinizi
Vefasızlık görmeyen kalmış mıdır acaba? tek çözümü kimseye gittiğinde yıkılacak kadar bağlanmamak. Kutluyorum.tam puan ve ant.
Kuş sesleri geliyordu arka bahçeden,
Mevsim bahar mıydı ne?
Oysa yüreğinde zemheri ayazı
Yıllardır dindiremediği bir sızı.
Eğer mevsim baharsa
Neydi bu zamansız yaprak dökümünün hızı?
Ah anladım; onlar, umut ağacının yaprakları…maime hanım sizin dizelerinizle öyle güzel sohbet ediyorumki...harikasınız...harika
Ahde vefa bu mudur?
Bu mudur sence? ...”
Aslında her birimizin gençlik anılarının tozlanmış raflarında birer hikayesi vardır genellikle. Ben de 17 yaşımda Zonguldak'tan İstanbul'a üniversite okumaya geldiğimde liseli ilk sevdiğimle vedalaşmamıştım bir gün sana geri geleceğim diyerek. Kendisi ablası ve eniştesinin yanında kalıyordu, o da Trabzon'dan liseyi okumaya gelmişti ablasının yanına. Bir gün duydum ki ablası doğum yaparken vefat etmiş, kısa bir süre sonra da eniştesi ile evlendiğini duyduğumda hayatımın ilk yıkımına tanık olmuştum yüreğimde. Hayatımdaki ilk şiirimi yazdığım insandı, adı Fatma olmasına rağmen ben ona 'Gülseven' adını takmıştım. İlk akrostiş şiirimi de ona yazmıştım. Bakın aradan 36 sene geçmiş, ve ben epeyce zamandır belleğimden silindiğini sanmıştım. Bu şiiri okuyunca da konuyla tam örtüştüğü için ve yorumun daha gerçekçi olması adına bunu ilk kez yazdım.
Ahde vefa mı? Yani asırlardan beri süregeliyor sevdadaki vefasızlık. Tarafların hangisi olmasının hiç ama hiç önemi de yok bence.
Güzel, anlamlı ve konusuyla derin bir şiir, etkileyici ve akıcı. Özellikle final bölümü şiiri zirveye taşıyor.
Tebrikler, yüreğinize sağlık.
Selam ve sevgiyle.
Bu şiir ile ilgili 71 tane yorum bulunmakta