Ahde Vefa Şiiri - Said Toprak

EMANET

Zorluklar yıldıramaz muvahhitleri
Suyu taştan çıkarır sıksa a yiğit eri
Sırat’ıl Müstakim’i bulan gönül eri
Düz bakarsan şaşı görmezsin demi

Hele üstündeki şu nimetleri hatırla
Üstün değil misin peki iki cihanda
Daha ne istiyorsun düşün bir daha
Yeryüzü denense dağdağalı fırtına

Emaneten aldığımız o beden var ya
Şahitlik yapar istemesek de insana
Sahibine ver de kurtulsun can evin
Kim mekan istemez yeri pek serin

Kendini nefy etmekse zor ama ara
Dışına değil içine baksan kapkara
Sus yaralarıma sen bari tuz basma
Tövbe etmeyerek asla affını umma

Şeytan kandırmak isterdi Hacer’i
Kurbandı Ona İsmail’i ve kendisi
Çok çetin bir imtihandı yaşanılan
Al-i İbrahim’dir Allah(cc) ’a dayanan

İkramı İlahi’den zemzem güzel su
Kim çıkarabilir işte çok derin kuyu
İman,haya,güzel ahlak,takva,ve’ra
İlim ve hikmeti yanında iste ne ala

Mevla’sını arayanda bulur herhalde
Her türlü derdine O derman bildinse
Sen yolcusun nereye gidersin böyle
Huzurluysan ne olur bana da söyle

Mutmain olan kalpler doyar zikirle
Peki akıllıysan unuttuğun ölüm ne
Nefes alıp veriyorsak borcumuz ne
Hayy’ı anmak her dile borç o halde

SAİD TOPRAK