Ne uyku kapatır ne de ölüm,
Yalnızlık kuyusunda yeşeren korkumu.
Çelik astarlara tutundum.
Yüreğimle söküp atıyorum tüm bu mahşeri.
Bir umut gerek, şu sarsaklamış vücuduma,
Sanki asırlar boyu yetecekmiş gibi.
Demir parmaklıklar arasından uzanıyor gökyüzü.
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta