Yine ahd-u peymanlarım üzerimde
yarelerimin ahlarında odlar tüter
gül tutmuş yanağımın rengi aldan al
içimde bir sessizlik öylece bekler...
odur ki solmuş benzimin sarı sarması
sür yalnız sokaklar süsler adımlarımı
tenimin zührevi zanlarında yüreğim yokluk çeker...
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Ben çocukken, dünyada kaybolan her şeyin Ay’a gittiğine inanıyordum.
Ne var ki, Ay’a giden astronotlar, orada ne tehlikeli rüyaları ne tutulmayan vaatleri ne de kırık umutları buldular.
Eğer bunlar Ay’da değilseler neredeler o zaman?
Yoksa dünyada kaybolmadılar mı?
Yoksa dünyada saklanıyorlar mı?
Tebrikler Arzu Hanım, kaleminiz daim olsun...
bir birikimin şiirini okudum, şairane duyuşların raksını izledim,eski sevdaların havasını teneffüs ettim dizelerinizde.Yüreğinize sağlık
tek kelimeyle mükemmel...tebrikler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta