Yine ahd-u peymanlarım üzerimde
yarelerimin ahlarında odlar tüter
gül tutmuş yanağımın rengi aldan al
içimde bir sessizlik öylece bekler...
odur ki solmuş benzimin sarı sarması
sür yalnız sokaklar süsler adımlarımı
tenimin zührevi zanlarında yüreğim yokluk çeker...
Özledim sesini ne olur konuş
Bir gül açtır zamanların ötesinden
Karanlıklar içindeyim, kapkarayım bugün gel
Gök mavisinden, deniz mavisinden
Bana bir şarkı söyle
İçimde bir şey kımıldıyor
Devamını Oku
Bir gül açtır zamanların ötesinden
Karanlıklar içindeyim, kapkarayım bugün gel
Gök mavisinden, deniz mavisinden
Bana bir şarkı söyle
İçimde bir şey kımıldıyor




Ben çocukken, dünyada kaybolan her şeyin Ay’a gittiğine inanıyordum.
Ne var ki, Ay’a giden astronotlar, orada ne tehlikeli rüyaları ne tutulmayan vaatleri ne de kırık umutları buldular.
Eğer bunlar Ay’da değilseler neredeler o zaman?
Yoksa dünyada kaybolmadılar mı?
Yoksa dünyada saklanıyorlar mı?
Tebrikler Arzu Hanım, kaleminiz daim olsun...
bir birikimin şiirini okudum, şairane duyuşların raksını izledim,eski sevdaların havasını teneffüs ettim dizelerinizde.Yüreğinize sağlık
tek kelimeyle mükemmel...tebrikler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta