Ahbes Şiiri - Yavuz Mercan

AHBES

Ahbes, cemiyetin kalbinde bir ur,
Rahmet yağmaz oldu güneş kavurur
Değişti iklimler soldu gülümüz
Gönlüme saplanan mızrak konuşur…
Ahbes, cemiyetin kalbinde bir ur.

Birbirini yiyen kurtlar uluşur
Canavar salyası akan nehirler…
Bu ırmaklar kan gölünde buluşur
Yüksek binalarda bünyem kokuşur
Ahbes, cemiyetin kalbinde bir ur.

Dostluk türküleri; nerden duyulur?
Bozguna uğrayan bu ülke benim
Çiçekler açmaz, güller kokmaz olur…
Düşer genç yiğitler sevdam vurulur,
Ahbes, cemiyetin kalbinde bir ur.

Gönül hasta çare Hak’tan umulur
Gel ey beklediğim insan nerdesin?
Kirli akan sular senle durulur,
Ümmetin kalbine yağacak huzur…
Ahbes, cemiyetin kalbinde bir ur.

(Yavuz MERCAN)