Ahbel Şiiri - Zeynep Beşen

Şu aklım olmasa,
Leyla başımda.
Kalbim senin onu sevdiğini sanacak..
Öyle ki hemen kanacak..

Kalbimin hissettiğimi doğru..
Yoksa aklımın söylediğimi..
Üstüne alma sen bu soruları..
Hep sana bakarak konuşuyorum.

Üzüntüden mi yoksa sensizlikten midir..
Hiç bilemedim nasılsa.
Ahbele dönüşmüşem,
Kendi kendimle konuşurum.

Olduk işte olduk
Bir Leyla yüzlüye,
Leyla sözlüye vurulduk,
Ahbel olduk..

Bir iken iki olduk..
Ben ve ben talihe bak ki,
Ley ve la diye diye..
İkimizde kendimizi seni sever iken bulduk..

Mutsuz değiliz Leyla
Arada ağlasak ta.
Aç değiliz Leyla..
Gözlerimiz sana doya doya bakma sa da..

Aşkına bismillah dedik
Varlığına elhamdülillah..
Ki sen son kez aşka niyet edip,
Oruca durduğumuz sun ley ve la..

Biz iftarımızı diriliş gününe bırakmışız..
Gün geçene kadar sabrımızı göz yaşı,
Zikrimizi sen bilmişiz.
Biz seni sevmişiz..