Ahbe Babam Şiiri - Ahmet Doğan

Oturup köşesine Muhtar çakmağıyla yakardı
Birinciydi cıgarası ağızlığa takardı
Demli severdi çayını kaldırıp şöyle bir bakardı,
Az konuşur çok düşünürdü
O adam benim babamdı..

Dağlarda geçti ömrü odun kesip satardı ,
Sermayesiydi bir çift tay bir eski arabaydı
İnişlerde mengeneyi bana
sıktırırdı
Söylemezdi yalan dolan
O Adam benim Babam dı..

Herkese yardım ederdi demezdi hiç banane ?
Benim hesabım Allah'a sevabımdan günahımdan
kime ne
Kaşlarını çatınca olmazdık hiç geveze,

Ne At kaldı ne araba, ne ok kaldı ne falaka .
Herkez özlemle anıyor
Allah rahmet eylesin Baba

Her hafta güle dönerken
Yıkadığın sokak çeşmeleri
Kurt kuş su içsin diye
Temizlerken göletleri
Yolda kalan taşlar bile
Arıyorken şimdi seni
Tek umudum var eyy babam cennette buluşuruz yine

Ahmet Doğan
13.06.2024