Ahbabım Şiiri - Ömer Çetinkaya

Ben Dünyayı şöyle anlarım ahbabım,
Sessiz bir kuytu köşe,çağla rengi bir hava,
El elesin yıldızıyın sevdiği ile,
Dalıp dalıp gidiyorum,
Ahbabım.,
Ondan öte.

Ben güzele şöyle derim ahbabım,
Tutarım ellerinden,sıcaklığın taa şuramda,
Köpürürüm yıkarım tüm bentlerimi,
Ve taşıp dolarım,
Ahbabım,
Benden ona.

Elimin altında olmalı o ahbabım,
Varıma yoğuma tüm alemime renk olanım.
Anlatırken göz göze,dinlerken yine,
Sen iki yarımdan biri ol,
Ahbabım,
Gel bana.

Bu gün dü,yirmi ocak seksen iki ahbabım,
Şiir diye yazdım dalıp gittiklerimi,
Olsa dedim işte böyle bu Dünyam,
Şükredelim gel ikimiz,
Ahbabım,
Ulu Sultana...

15.02.1989