Bir Tanrı gibiyim sanki.
İnsanlara bakıyorum.
İnsanların cahilliğini gördükce,
insanlardan soğuyorum.
Ben karanlığım.
Benden daha kara geceler.
Bir bankta oturuyorum.
Sesleri dinleyip, insanlara şaşırıyorum.
Kayıt Tarihi : 22.4.2023 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!