hayat acı gülmek zor
içerim alev alev yanıyor
kalbim yanmaktan olduda kor
dilim hala aynı soruyu soruyor
neden böyle sebepsiz
hep yine yine biz
garibiz garipleriz
garip geldik
garip gideriz
tebessümü bile çok gören dünya
yaşadım bir zamanlar seninle rüya
ne çok eğlenmiştik birlikte güya
çaldık ama tutturamadık göle de maya
sen rahatsın anlaşılan yerinden
hiç endişelenmeden gerinden
ohhh çekiyorsun bilirim derinden
uzak duruyorsun dertten sorundan
bense derbederim kahrımdan
darbe yemişim ki öyle bahtımdan
indiremedim birtürlü yükü sırtımdan
kıvranır dururum öylece sancımdan
sevsem olmuyor sevmesem olmuyor
boşalmış ne kadar koysan da dolmuyor
açan gül kolay solmuyor
soluncada ebedi birdaha olmuyor
açmıştım güle benziyordu yüzüm
solunca çöktü üzerime hüzün
eğrildi doğrulmuyor artık özüm
ben şimdi ateşi sönmüş bir közüm
Kayıt Tarihi : 31.12.2005 22:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!