Bilmiyorum bu kaçıncı yanlışın
Kim bilir kaçıncı yanılışın...
İnandığın düşlerden kaçıncı uyandırılışın.
Sığındığın son limandan
Ardında ümitlerini bırakıp
Kopan fırtınayla apansız ayrılışın.
Bu kaçıncı demir alışın bilinmeze?
Belki de hiç olmayacak bir hayale
Bu kaçıncı aldanışın...
Gökyüzü mü sandın bu üşüten maviliği
Yitik zamanlarımda başucumda duran yokluğa,
İçimi ürperten yalnızlığa çare bulamayışın.
Ah zavallı yüreğim!
Özlemini zerre zerre hücrelerinde,
Yokluğu benliğinde kanatarak,
Kar yangını gecelere bu kaçıncı uzanışın?
Ne vakit döküldü sonbaharıma yapraklar,
Ne vakit sardı yalnızlıkta kış düştü satırlarıma?
Ah zavallı yüreğim!
Şimdi uzak iklimler gibi buğulu gözlerim,
Kızıl topraklar kadar ümitsiz bedenim,
Ellerimde dua gibi taşıdığım şiirlerle,
Günahlarımda yanmaya gidiyorum.
İşte gidiyorum yüreğim
Özlemiyle yaktığın ateşleri
Gözyaşlarımla söndürmeye gidiyorum...
(Mart 2007-İstanbul)
Zeynep ÖlmezKayıt Tarihi : 24.5.2007 17:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Telaş
Yaşamak değil,
Beni bu telaş öldürecek.
Özdemir Asaf
YAŞAM RAĞMENLER DE OLSA HEP BİR SEVGİYE ÖZLEM TELAŞI DEĞİLMİ? ZARİF İNSAN!!
Kim bilir kaçıncı yanılışın...
İnandığın düşlerden kaçıncı uyandırılışın.
Sığındığın son limandan
Ardında ümitlerini bırakıp
Kopan fırtınayla apansız ayrılışın.
Bu kaçıncı demir alışın bilinmeze?
Belki de hiç olmayacak bir hayale
Bu kaçıncı aldanışın...
Gökyüzü mü sandın bu üşüten maviliği
Yitik zamanlarımda başucumda duran yokluğa,
İçimi ürperten yalnızlığa çare bulamayışın.
Ah zavallı yüreğim!
Özlemini zerre zerre hücrelerinde,
Yokluğu benliğinde kanatarak,
Kar yangını gecelere bu kaçıncı uzanışın?
Ne vakit döküldü sonbaharıma yapraklar,
Ne vakit sardı yalnızlıkta kış düştü satırlarıma?
Ah zavallı yüreğim!
Şimdi uzak iklimler gibi buğulu gözlerim,
Kızıl topraklar kadar ümitsiz bedenim,
Ellerimde dua gibi taşıdığım şiirlerle,
Günahlarımda yanmaya gidiyorum.
İşte gidiyorum yüreğim
Özlemiyle yaktığın ateşleri
Gözyaşlarımla söndürmeye gidiyorum...
eline ve yüreğine sağlık,,yürekten gelen ses,,anlamlı...duygulu teşekkürler Zeynep kardeşim,,
Kim bilir kaçıncı yanılışın...
İnandığın düşlerden kaçıncı uyandırılışın.
Sığındığın son limandan
Ardında ümitlerini bırakıp
Kopan fırtınayla apansız ayrılışın.
Bu kaçıncı demir alışın bilinmeze?
Belki de hiç olmayacak bir hayale
Bu kaçıncı aldanışın...
Gökyüzü mü sandın bu üşüten maviliği
Yitik zamanlarımda başucumda duran yokluğa,
İçimi ürperten yalnızlığa çare bulamayışın.
Ah zavallı yüreğim!
Özlemini zerre zerre hücrelerinde,
Yokluğu benliğinde kanatarak,
Kar yangını gecelere bu kaçıncı uzanışın?
Ne vakit döküldü sonbaharıma yapraklar,
Ne vakit sardı yalnızlıkta kış düştü satırlarıma?
Ah zavallı yüreğim!
Şimdi uzak iklimler gibi buğulu gözlerim,
Kızıl topraklar kadar ümitsiz bedenim,
Ellerimde dua gibi taşıdığım şiirlerle,
Günahlarımda yanmaya gidiyorum.
İşte gidiyorum yüreğim
Özlemiyle yaktığın ateşleri
Gözyaşlarımla söndürmeye gidiyorum...
Arada durak yerlerinde boşluk bırakırsanız, şiirin etkisi ikiye katlanıyor; Hem okumak da daha kolay oluyor.
Gerçek anlamda profesyonelce yazılmış dizeler...
Yüreğiniz dert görmesin.
Selam ve dua ile...
TÜM YORUMLAR (8)