Ah Yüreği Yaralım Hüzünler Sende Eğriti ...

nerdesiniz kırlangıçlar
sevdiğimi getirinde benden şu dağınıklığımı alın
istanbul’un kirli sokaklarında yitecek parçalarım
ah yüreği yaralım
ne kadar da benziyor halin
haline istanbul’un
her yanından güzellikler fışkırıyor
bal gülüşlerinde yeşeriyor beyhude hayat
ama biliyorum ki kanıyor gülüşlerin

tıpkı istanbul gibi
sende iki sen yaratmışlar
gerçek sen kelepçeli yasaklarda
sen olmayan sen sahnede
benim sevmeyi bilen asi yüreğim
içindeki seni gördü
görür gibi istanbul’un güzelliklerini

ah kalbim
ne kadar da benziyor halin
memleketimin haline
hangi hoyratlıklar kıydı güzelliklerine
sevgi olamaz ki yasaklı
sende bir hayat saklı
sevgimle dokundukça yüreğinin tellerine
sende saklı hayatı konuşturacağım
seni bahar bahar coşturacağım
acıları sana unutturacağım

dünyanın en değerli şarabı ne ki yanında
önümdeki bardakta üzüm karası gözlerin
içmeye kıyamıyorum
vapurdaki bir çocuğun gülüşlerinde sarhoş olan martılar gibi
sarhoş oluyorum
baktıkça üzüm karası gözlerine
beyoğlu’na sonradan dikilen
çok katlı beton yığınları gibi
hüzünler sende eğriti duruyor
ne zaman sana dokunsam kalbim
her biri üzerime yıkılıyor

seni hüzünlerde görmeye dayanamıyorum

gün yarıyı çoktan geçti istanbul’da
beyoğlu’nda hayat yeni başlıyor
benim hasretim hiç susmuyor ki ak gülüm
içimde hep çiçek çiçek açıyor
yeter ki sevmeyi bilelim
işte o zaman
mutluluklarda insana kapısını açıyor