Ah, yüreği nakışlım! Düşmüşüm yollarına…
İstanbul sokakları hep koşan adımlarıma şahit,
Umutlarımı aradım senden arta kalan her kaldırım taşında…
Yetmedi günler, saatler…
Gece gündüz demeden koştum ardından sevdamın.
Güneşin gülen yüzü, ayın soluk yüzüne karıştı.
Sabah mı oldu bu şehirde, akşam mı, bilmiyorum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
