Ah, yeniden başlamak...
Bir sabahın ilk soluğu gibi
Henüz dokunulmamış bir defterin
En beyaz sayfasında yürümek gibi.
Yorgun gecelerin külleri dökülürken omzuma,
Bir ışık düşer, bilmediğim bir kıyıdan.
Ne dün kalır, ne de yarın,
Sadece "şimdi" vardır ve bir adım atmak.
Bir çiçeğin iç çekişiyle uyanır ruhum,
Kırılmış saatleri onarır zaman.
Kalbim, küllerin içinden usulca
Yeni bir şarkı arar, yeni bir insan.
Ah, yeniden başlamak...
Bir vedanın susuşunda gizli umut,
Bir çocuğun ilk kelimesi kadar masum,
Bir annenin duası kadar sıcak.
Düşmek mi? Evet. Ama düşerken öğrenmek,
Her yara izinde bir hikâye büyütmek.
Ve sonra silkelenip, göğe bakmak:
"Ben hâlâ buradayım!" diyebilmek.
Çünkü başlamak, bazen bitmekten güzeldir.
Çünkü her bitiş, bir eşiktir gerçekte.
Yeter ki korkma aynaya bakmaktan,
Yeter ki inan, yeniden başlamak mümkündür hep.
Kayıt Tarihi : 4.6.2025 16:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!