Ah Yavrum Yoruldum Şiiri - Abdulkadir Elma

Evlatlar gelmez oldu yüreğim kan ağlıyor
Gözyaşlarım hiç dinmez yaralarım sızlıyor
Huzurevinde olmak ciğerimi dağlıyor
Ömrümün son deminde ağlamaktan yoruldum

Ah yavrum yavrum yavrum
Neden böyle olduk yavrum
Bilmez misin bu dünyada
Eden buluyor ah yavrum

Bir kaç ağaç büyüttüm gölge etmedi bana
Çiçeğin hasretini çekerim yana yana
Attılar kızgın çöle ateş yapıştı cana
Ömür denen bu yolda dağlanmaktan yoruldum

Ah yavrum yavrum yavrum
Neden böyle olduk yavrum
Bilmez misin bu dünyada
Eden buluyor ah yavrum

Ey dostlar,
Mekan huzurevi zindanı.
Bu zindan!
Geceleri sabahsız, bayramları evlatsız,
Yalnızlığa mahkum edilenlerin zindanıdır...
Beni sağlığımda sormayanlar
Öldükten sonra ağlayıp da sızlamasınlar.
Mezar taşımı,
Som altından da yapsalar faydasız.
Çünkü ben...
Bu dünyadan, gözü açık
Yüreği yanııııık gidiyorummmm...