Ah Yaşlılık Ah Şiiri - Cemile Eyrik

Yeniden işe başlanmıyor,
Kimse senden hoşlanmıyor.
Öne katıp taşlanmıyor.
Ah Yaşlılık ah…

Adın senin naçar oldu,
Herkes senden kaçar oldu.
Bu ismi sana kim koydu?
Ah Yaşlılık ah…

Ne söylesen duyulmaz sesin,
Kursağında kalır hevesin.
Tükense diye bakılır nefesin.
Ah Yaşlılık ah…

Düşündün mü bir gün sende böyle olacağını,
Köşelerde yapayalnız kalacağını.
Şimdi ise verdinse alırsın alacağını,
Ah Yaşlılık ah…

Bir yaşlı görsen nasıl davranırdın?
Yoksa nefsine mi aldanırdın?
Kendini hiç yaşlanmaz mı sanırdın?
Ah Yaşlılık ah…

Söylerken bile soğuk adın,
Şeker atsalar olmaz tadın,
Her şeye geçse de buna geçmez inadın,
Ah Yaşlılık ah…

Yaşlısın bilinirsin,
Görmezlikten gelinirsin,
Ne söyleseler incinirsin,
Ah Yaşlılık ah…

Çevirirler senden suratı,
İstemeyenlerin yüreği katı,
Şimdi ararsın sevgi ile şefkati
Ah Yaşlılık ah…

Sözlerin gelir kurşun
Sus derler çenen dursun
Varıp gidip köşede uyursun,
Ah Yaşlılık ah.

Merhamet ederdin yavrulara
Koymazdın bir gün onları dara
Şimdi niye bahtın kara
Ah yaşlılık ah.

Kimse hoşlanmaz senden,
Nem kaparsın söylenenden
çare ararısn ecelden
Ah yaşlılık ah.

Mevlam insanları dener
Hürmet eden şytani nefsi yener
Gelmeyecek mi sandın o günler
Ah yaşılık ah.