Ah Yâr Şiiri - Şiirler Şehrim

bir nergis boynunu büker ah yâr!
kan ter içinde güzü bekleyen göz bebeğimde.
vedasının son cümlesindeki yılkı atlarını koştururken şâir,
bozkırın tezenesi sazını ağlatır
yorgun bakışlı kısrağın cansız gölgesini gömercesine.
yollar yoruldu bağrımda ah yâr!
seyyah çöllerde mecnûn mu oldu
Leylâ bakışlı bir Mihrimah'ın kulu oldu
gönüller yandı ah yandı kor oldu
aşk'ın küllerinden yeniden doğdu.
canlar canân'a doyamadı ya ah yâr!
ermiş derdinden boğulur iken Hiç'liği soludu
Yusuf'un kuyusunda canından can gitti de bir ah bile etmedi yâr!