Ah Yalnızlık! Şiiri - Mustafa İmre

Ah şu yalnızlık! ve hüzün ve hasret
Kalemim kırık,dil suskun bu gece
İçimde dinmez fırtına ve kasvet
Mızrabım suskun,tel suskun bu gece

Bir taraftan dost,bir yandan yâr vurur
Gönül hüsranda,yüreğim kavrulur
Ne söylesem boş kağıdım boş durur
Kalemim tutan el suskun bu gece

Sessizlik var yalnızlık elinde
Tek dostumdur o düşmanımdır hem de
Meçhule gider tüm yollar önümde
Vuslata giden yol suskun bu gece

Artık geç oldu güneş doğmaz gayrı
Gönlün susmaktır artık tek kararı
Bir ömür böyle geçer yârdan ayrı
Gönülde esen yel suskun bu gece