Ah! ve Rengi Şiiri - Ahmet Ünal Çam

Dolaşır sokak sokak bir bedbaht
Bir aşık ağlar, yükselir bir ah!
Ve rengi yalnızlığa karışır

Tenhada bir şiir yanar,
Bir şair hüzünlü bakar.
Çeker gider gizlere
Gözleri gelir aklıma kâh,
..ve rengi
kaybolsam umutsuzluklarda
o gözler pusulam,
o gözler hedefte nirengi
o gözler kahverengi

Akşam olmalı,
bir bahar rüzgârı çarpmalı yüzüme
ve bir kahve elimde
İçerken acısını renginden anlamalıyım
Ne kadar koyuysa kahve rengi
Her yudumda odam hüzne karargâh,
Ve rengi değişir, kararır

Yavaş yavaş
Bir melankoli beni alır,
Tüm sevdalara yüreğim olur dergâh,
Ve rengi kızarır

Bir yetim ağlar uzaklarda,
Bir zalim güler,
Kadeh kadeh günah
ve rengi geceye karışır

Sonra,
Yare söylen(e) memiş sözleri(mi)
Yıldızlara bir bir dize dize
şiir şiir, dize dize
ağlarım,
Belki gece biter,
gün de doğar sabah
Ve rengi güneşlenir

Unutturur eski acıyı yenisi
Düzelmez dengesi ruhun
Her aşkta eski hüzün
Her aşkta yeni güzergâh,
Ve rengi değişir umudun

Ahmet Ünal ÇAM
[email protected]
http://ahmetunalcam.googlepages.com