Ah Vatanım Şiiri - Mustafa Önder

Birinci sınıfta ilkokul öğretmenim,
Kara önlüğüme kırmızı kurdele takılan ilkokul,
Pancar kokulu fabrikadaki babam, alın terim,
Akasya ağaçlı sokak, Rum kiliseli mahalle,
Kireç badanalı yuvam,
Vatanım, memleketim, ekmeğim,
Korkma, sokul bana sokul!

Güneş, yağmur, ayaz, kar boran
Kara çizmeyle liseye yürüdüğüm şehir,
Çekirdekle Karaoğlan seyrettiğim sinema,
On kuruşa gizlice aldığım cıgara,
Ferdi’nin efkârında duman duman,
Utanarak ilk sevgiliye gönderdiğim şiir,
Aşkım, kara sevdam, vebalim,
Korkma, sarıl bana sarıl!

Okumaya Kafdağı’nın ardına gittiğim,
Koca bir yaban kentte yittiğim,
Devirdiğim kitaplara tarih sığmadı,
Kelimelere sözlük yetmedi,
Mecnun olduğum çöl,
Doludizgin süvarinin çatlayan kısrağı,
Burca varamayan yiğidin mızrağı,
Alım, kırmızım, nârım, yârim,
Korkma, darıl bana darıl!

Bir yastıkta iki kişilik kocayan karım,
Mapusta baba büyüten çocuklarım,
İrin kustuğum virane meyhaneler,
Kaç tövbeye durduğum Süleymaniyeler,
Yusuf’un kuyusunda ulaştığım Tanrı,
Yunus’taki gönül, Bilâl’deki çağrı,
Sahurda içtiğim tarhana, kanamadığım zemzem,
Cehennemim, günahım, Azrailim,
Korkma, şahit ol bana şahit ol!

Bitti bu hikâye, kırıldı kalem,
Eğri büğrü edilen âlem.
Vatan, yurt, toprak, kan,
Vallahi hürriyet, istiklâl ve istikbâl içindi madem,
Börtü böcek sardı bedeni, yokum artık ben…
Yokum, bu cihan sizin olsun,
Vallahi Türklük, Allah içindi mücadelem,
Yokum artık ben, bitti,
Memleketim, ciğer pârem, kadınım, çacuklarım,
Yokum artık ben,
Ah vatanım,
Helâlliğini ört üstüme, üşüyorum,
Şehit sancağı gibi düşüyorum,
Ah baba toprağım,
Korkma, dökül üstüme dökül!

07.01.2013/Afyon