Ah Vah Şiiri - Hilal Erboyacı

Deli dolu güneşi bekliyor tüm doğru/ yanlışlarım

Akşam ah / vahlarla geçti doğumsuz sancılarım

Eşim/ yol arkadaşım -nedir benden çektiği - onu da uyutmadım

Yenilince uykuya kurtuldu ahlarımdan

Yazık erken gidecek ona da kıyamadım

Her gecenin sabahı mutlak olur bilirim

Bilirim bilmesine ancak zaman geçtikçe hüsrana yenilirim

Bir yanda alçak gaflet diğer yanda rehavet

Birinin çalıştığı diğerine maişet

Kimi yan gelir yatar nasılsa alır ma/aş

Ekmek elden su gölden her yanı olmuş salaş

Yine de isyan eder nedensiz bir feveran

Kim demiş bağırınca haksız oluyor insan

Bal gibi ne isterse her isteği oluyor

Yırtılan Hacı Bekr’in yakası olan ona oluyor

Bacımıza sövülse kimse umursamıyor

Tövbe Ya Rabb’im tövbe bunu da söylettiler

Ahlaksız teklifleri nasıl da dinlettiler

Kavga döğüş haklıyı haksıza kul ettiler

Nedensiz sonuçlarda bizi aptal ettiler

Kafamda yüz bin tilki gezinir salınarak

Umut fakirin düşü yiyip yiyip doyacak

Her soluk alışında özgürlüğün tadı var

Gerçi kaybetmeyince ne anlasın lalezâr

Dört duvara sitemim nerde kaldı gizemim

Dünya alem biliyor bundan benim elemim

Güneş çoktan göründü selam verdi uzaktan

Tadında bırakmalı bir şey çıkmaz boş laftan