Durun. Şiiri - Hayri Ünal

Durun ey mahşere giden yolcular,
Durun hiç gitmeyin , durun , bekleyin..
Peşinizde giden nice yolcu var,
Durdurun kervanı ben de geleyim...

Bir zerre çekilmez oldu şu dünya,
Açılsın bulutlar nuru göreyim.
Şu hayat içi boş bir sahte rüya,
Kalkıp uykulardan , yare varayım...

Duyulur her yerde bir nida sesi,
Gidip aşk bağından bir gül dereyim.
Açılsın ufkumun yorgun perdesi,
Açılsın da büyük sırra ereyim...

Bir feryat tufanı kopar içimde,
Bırakın derdime çare arayım.
Bitmeyen yollardan doğru biçimde,
Başka iklimlere nura varayım...

Yazılmış yazıyı ecel silmeden,
Hasretimi yumak yumak sarayım,
Durun yıkılmasın ses kesilmeden,
Bir sırça misali gönül sarayım...

Yolcular bırakıp gitmeyin beni,
Ben ki bu diyarda yalnızım şimdi..
Ruhumun üstüne örtüp bedeni,
Örtüp de uykuya dalmışım şimdi! ..